Vleugels van de dood – Beau Charlotte

Hee allemaal!

Nog voordat ik wist waar dit boek precies over ging, was ik er zeker van dat ik het wilde lezen. De cover en de titel spraken mij heel erg aan en hadden mijn nieuwsgierigheid direct gewekt. Het duurde daarna een hele poos voordat er bekend werd gemaakt waar het verhaal precies over zou gaan, maar in die tussentijd was ik het boek echt niet vergeten. De beschrijving maakte me nog nieuwsgieriger en toen ik het boek eenmaal in handen had en een goed moment vond om erin te beginnen, had ik echt wel zin in een boek waarin een burgeroorlog op de loer lag.

• Titel: Vleugels van de dood
• Auteur: Beau Charlotte
• Uitgeverij: Clavis Young Adult
• Gelezen van 27 tot en met 29 december 2021

Brynn is opgegroeid bij haar oom en tante in het dorp Ebbenheuvel. Het land Nerefel is verdeeld, er heerst armoede en een burgeroorlog ligt op de loer. Als Brynn wordt uitgehuwelijkt aan de rijke edelman Gilroy, kost het haar moeite om zich aan te passen aan het nieuwe leven. Wanneer ze zich open begint te stellen voor dit nieuwe leven, wordt ze ontvoerd door de sluwe en wraaklustige Szarka. De laatste magiër van Nerefel die de rebellenleider in het Oosten dient. Zo raakt Brynn verwikkeld in een complot dat groter is dan ze had kunnen denken en ontdekt ze geheimen van Nerefel die misschien beter geheimen hadden kunnen blijven.

Het verhaal start in principe als een vrij typisch YA-verhaal dat zich in een tijd als deze afspeelt. Brynn lijkt haar plek in de wereld nog niet helemaal te hebben gevonden, maar als het lot haar leven een andere wending geeft, betekent dat dat ze zich opnieuw moet aanpassen. Vanaf het moment dat Brynn en Gilroy elkaar weer ontmoeten en proberen het huwelijkspad in te slaan, blijkt toch dat het verhaal anders in elkaar zit dan de flaptekst doet vermoeden. Dit brengt verrassingen en interessante wendingen met zich mee.

Naarmate dat het verhaal zich verder ontwikkeld, nemen de intriges en spanning verder toe. De hoofdstukken wisselen elkaar vrij onvoorspelbaar af tussen verschillende perspectieven. Brynns perspectief blijft het belangrijkst en haar hoofdstukken zijn vaak ook het langst. Toch blijft het verhaal vanuit een meervoudig perspectief verteld, waardoor je tussendoor ook wel eens over de gevoelens en gedachten van andere personages leest. En aangezien er, vooral in het begin, vrij veel personages zijn, brengt dit ook wel wat stagnatie met zich mee.

Want door dit meervoudige perspectief, had ik soms het gevoel bepaalde gedachten of gevoelens te missen, vooral van Brynn. Ik merkte dat ik het lastig vond om me in bepaalde situaties in Brynn te verplaatsen. Of dit te maken had met haar als persoon of de manier waarop haar personage in het verhaal tot stand kwam, is lastig te beoordelen. Het was wel zo dat sommige beslissingen die ze nam of handelingen die ze uitvoerde mij in verwarring brachten en ik kon dan ook niet altijd helemaal achter haar staan in die besluiten. Naarmate dat het verhaal vorderde werd haar personage wel interessanter, waardoor mijn nieuwsgierigheid gewekt bleef.

‘Ik geloof niet in monsters. Er is licht en er is duisternis, maar goed en kwaad is een illusie waarmee we leven. Het is de wereld die ons maakt wie we zijn en soms doen we dingen die buiten onszelf vallen. Niemand wordt als monster geboren.’

Wat betreft de opbouw en de verhaallijn, deze zijn erg sterk. Politiek, machtsspelletjes en familiebanden zijn belangrijke elementen die hierin naar voren komen. Toch maakt de auteur ook plaats voor wat romantiek, al dan niet met een duister randje. Want dat is toch wel een woord wat de lading van het verhaal vrij goed bedekt: duister. Het land, de bevelhebbers, de aantrekkingskracht, het geweld. Alles lijkt in het verhaal een bepaalde mate van duisternis te bevatten wat het verhaal hier en daar vrij zwaar aan laat voelen. Dit maakt het verhaal sterk, mysterieus en interessant.

Vleugels van de dood is een duister, mysterieus en intrigerend verhaal waarin macht, magie en romantiek zijn vermengd tot een mooi geheel.

Beoordeling:

~ Minca