Als doden slapen – Mel Hartman (blogtour)

Hee allemaal!

Eindelijk was het dan zo ver, het derde en opnieuw prachtig vormgegeven boek in de dodenreeks. Hoewel het eerste deel, Als doden dromen, me niet geheel had weten te overtuigen, deed het tweede deel, Als doden spreken, dat wel. Nu was het de beurt aan het derde en laatste boek in deze reeks… Wat ik daarvan vond, lees je hieronder.

• Titel: Als doden slapen
• Auteur: Mel Hartman
• Uitgeverij: Hamley Books
• Gelezen van 7 tot en met 11 december 2021

April Charles is nog niet bekomen van haar vorige avontuur of er wordt haar weer om hulp gevraagd. Dit keer door niemand minder dan Hecate, een hogere elf. Hecate heeft verontrustend nieuws: van de groep miljardairs die van Terr een pretpark voor volwassenen wilde maken, is er één ontsnapt, die nog duisterdere plannen lijkt te hebben. April heeft haar geliefden eindelijk opgebiecht dat ze geen mens is en neemt hen mee naar de droomwereld, in de hoop dat ze haar dan beter zullen gaan begrijpen. Samen met haar vrienden gaat April op onderzoek uit, terwijl ze ondertussen nog steeds vecht met haar persoonlijke demonen. Zal April haar geliefde droomwereld en haar relatie kunnen redden zonder zichzelf te verliezen?

Het was zeker niet lastig om terug in de wereld van Terr te duiken. Het kostte maar enkele hoofdstukken om er weer helemaal in ondergedompeld te raken en meegesleept te worden in de verhaallijn. De wereld is uitzonderlijk uniek en eigenzinnig, waardoor de details uit de vorige boeken me goed bij waren gebleven. Dit hielp natuurlijk erg goed bij het hervatten van deze serie.

Wat wel opvallend is, is dat net als in het eerste deel meer dan de helft van de hoofdstukken eindigt met een al dan niet interessant ‘open einde’. Hiermee wil Hartman de lezer uitdagen en uitnodigen om direct verder te lezen in het volgende hoofdstuk, maar als maar liefst vijf hoofdstukken op deze manier eindigen, voelt het wat stuntelig aan, net te veel van het goeie. En doordat de hoofdstukken ook nog vrij kort zijn, ga je van het ene open einde al snel over in een ander, waardoor er soms echt te veel achter elkaar gebeurt.

Gelukkig zijn er ook momenten waarop dit afneemt en de plot van het verhaal de overhand neemt. Het onderzoek waar April mee bezig is, dit keer vergezeld door haar twee geliefden Ilse en Zev, neemt hun mee op een avontuur dat regelmatig van richting wijzigt waardoor het nauwelijks te voorspellen is waar het verhaal precies naartoe werkt. Hierdoor kunnen de tussentijdse ontknopingen soms uit een verrassende hoek komen.

In dit derde deel komen niet super veel nieuwe personages voor. Veelal personen die al eens aan bod zijn gekomen in de andere delen, of van wie de naam al eens gevallen is. Hierdoor is het verhaal niet lastig te volgen. Doordat Ilse en Zev nu met April meegaan, bewandelt het verhaal toch een heel ander pad. En hoewel zij een leuke toevoeging zijn aan dit deel, blijft Tom toch mijn favoriete personage. Hij is oprecht, koppig, extreem beleefd en trouw. Als hij deelneemt aan een dialoog is heeft het altijd een heel eigen toon en komt er ook regelmatig wat humor bij kijken.

Net als in de andere delen is de schrijfstijl van Hartman erg prettig. Ze wisselt actie en dialoog goed met elkaar af, waardoor er geen grote lappen tekst in het boek voorkomen. De hoofdstukken zijn erg kort, waardoor het lijkt alsof je het verhaal heel snel leest. Naarmate het eind in zicht komt en ze de lezer nog enkele keren heeft weten te verrassen, staat de echte plotwending nog in het verschiet. Daar zal ik verder niet over uitweiden want daar moet je het verhaal toch echt zelf voor lezen!

Beoordeling:

~ Minca