Het boek van vergeten woorden – Pip Williams

Hee iedereen!

In de zomer van 2020 kwam ik een prachtig boek tegen in de boekenwinkel. Hij was nog maar net verschenen want ik had hem nog niet eerder gezien, maar de titel en de cover spraken me heel erg aan. Toen ik de uitgeverij contacteerde kreeg ik een positief berichtje terug en voor ik het wist was ik in bezit van een recensie exemplaar. Nog bedankt daarvoor The House of Books!

• Titel: Het boek van vergeten woorden
• Auteur: Pip Williams
• Uitgeverij: The House of Books
• Gelezen van 1 november tot en met 6 november 2020
• Soundtrack: Worakls

Esme wordt geboren in een wereld van woorden. Moederloos en onbedwingbaar nieuwsgierig brengt ze haar jeugd door in het Scriptorium, een tuinhuis in Oxford waar haar vader en een team toegewijde lexicografen woorden verzamelen voor de allereerste Oxford English Dictionary. Esme’s plaats is onder de sorteertafel, ongezien en ongehoord. Op een dag ziet ze een strookje met daarop het woord ‘bondsmaid’ naar de vloer dwarrelen. Ze plukt het uit de lucht en bewaart het in een houten koffer van haar vriendin Lizzie, waarin ze ook andere woorden begint te verzamelen die verkeerd gesorteerd, weggegooid of genegeerd werden. De woorden helpen Esme de wereld beter te begrijpen.
Gaandeweg realiseert Esme zich dat sommige woorden belangrijker worden geacht dan andere en zo begint ze haar eigen woordenboek: Het boek van vergeten woorden.

De eerste hoofdstukken van het verhaal zijn veruit magisch en aandoenlijk. Een meisje dat op jonge leeftijd al grote interesse heeft in woorden en de betekenissen ervan. Haar ontdekkingen en initiatieven zijn nog onschuldig en lijken redelijk onsamenhangend te zijn. Maar gaande het verhaal komt de onderliggende verhaallijn, de thema’s en de gedachten erachter naar voren. Waaronder status, werk, woorden, opgroeien, oorlog liefde, onderdrukking van vrouwen en hun stemrecht. Het verhaal bekleed een lange periode in de Engelse literaire geschiedenis, emancipatie en militaire dienstplicht. De eerste helft van het verhaal gaat voornamelijk over het verzamelen, ontdekken en verwerken van woorden en hun betekenissen. De manier waarop dit vroeger werd gedaan in het scriptorium waarin Esme opgroeit, is prachtig beschreven. Er wordt veel tijd besteed aan alle werkzaamheden die plaatsvinden rondom het creëren van een reeks woordenboeken. Sommige passages kunnen hierdoor iet wat langdradig aanvoelen, maar de andere personages houden het verhaal regelmatig interessant.

Esme komt namelijk met veel verschillende mensen in aanraking en raakt ook met verschillenden bevriend. De ene bekleedt hierdoor een belangrijkere of langdurigere rol dan de ander. het wordt al snel duidelijk dat de wereld waarin ze opgroeit, voornamelijk uit mannen bestaat die het voor het zeggen hebben. Daar waar Esme hier als jonger kind nauwelijks bij stil stond, verandert dit naarmate Esme ouder wordt. Ze krijgt meer van de wereld te zien tijdens haar werkzaamheden en daarmee veranderen de thema’s in het boek ook. Er ontstaat liefde en verlies en belangrijke of aangrijpende historische gebeurtenissen komen kort of wat uitvoeriger aan bod. Het feit dat dit alles in het verhaal wordt meegenomen, maakt het realistisch en diepgaand. De leidraad in het boek waarin Esme voornamelijk vrouwen woorden en hun betekenis verzameld, zorgt ervoor dat alles een mooi geheel blijft. De auteur vertelt de lezer in het nawoord welke bronnen zij geraadpleegd heeft. Zo blijkt dat er ontzettend veel op waarheid berust en sommige opvullingen fictief zijn. Dit maakt dat het verhaal nog sterker en overtuigender over komt. Het is een heerlijk verhaal om te lezen voor degenen die interesse hebben in woorden, zinnen en/of boeken.

Een verhaal hoeft geen magische wezens of andere werelden te bevatten. Soms zijn woorden op zich al magisch genoeg. Dit boek bewijst dat. 

Beoordeling:

~ Minca